EFE.. inmiddels ook al een kat..

..
Wat de tapeinden is mij geleerd deze zo veel mogelijk uit te boren..
[..]
en dit secuur te doen..

Centrisch een bout uitboren is sowieso een uitdaging medunkt.. Daar zijn weliswaar oplossingen voor te maken (pasbusje draaien), maar als je grip kunt krijgen op een bout hoef je sowieso niet te boren.

Anyway.. Update over de zelfgegewonden stator: Accu plotseling toch weer leeg na een ritje..    Stator losgehaald en die ziet er op zich prima uit, maar 1 spoel maakt kortsluiting met de kern.. 
Ik ga nog verder op onderzoek naar de eigenlijke oorzaak (afwikkelen), maar heb ondertussen toch maar een Electrex besteld om iig weer snel te kunnen rijden.

Dat is balen. Maar al doende leert men (helaas the hard way). Ik ben benieuwd wat er mee is waar het "door" is.

Dat is balen. Maar al doende leert men (helaas the hard way). Ik ben benieuwd wat er mee is waar het "door" is.

Idd.. Al doende leert men. Het was w.d.b. sowieso een experiment, en ik was eerder eigenlijk verbaasd dat e.e.a. zomaar leek te werken. 

Heb de bewuste kortgesloten spoel/fase "ontwikkeld", maar al gauw bleek daarbij dat de VHT caliper paint sowieso niet oliebestendig is (of w.d.b. mogelijk onvoldoende uitgehard/gebakken was).



Ik had eerder nog de hoop evt. alleen deze enkele spoel/fase te herwikkelen, maar nu moet de kern dus kaal gemaakt worden voor een beter soort isolatorverf/-coating èn daarna geheel opnieuw gewikkeld. 
Voordat ik daar evt/mogelijk/ooit weer aan begin, wil ik eerst meer researchen naar en zekerheid over een hiervoor te gebruiken isolatorverf.

Ondertussen trws niet stil gezeten, en zitten zagen&vijlen&lassen aan een verbeterde motorblokophanging aan de voorzijde die eindelijk de langgezochte framestijfheid zou moeten brengen (die m'n Kat wèl heeft). Ben vergeten foto's hiervan te maken, maar die volgen anders wel als het spul af is.
 

Right.. De eerdere Electrex-stator-aankoop kort na ontvangst (en douanebetaling) vastgeschroefd in het deksel. Ik was nog even ongerust of de over de fysiek bredere wikkelingen (a.g.v. dikkere wikkeldraad) de rotor niet zouden raken, maar dit bleek gelukkig geen probleem te zijn.
Afgezien van de wat afwijkende opbouw van de stator t.o.v. het originele Suzuki-onderdeel, lijkt het een tamelijk solide ding. Stekkerspul en kabelisolatieslang is bijgeleverd, wat de goede indruk verder versterkt. De praktijk zal verder moeten uitwijzen of het een goede investering is geweest. (Na 4 ritjes nog volle accu).

Verders zoals aangekondigd met de lang gewenste frameversteviging aan de slag geweest toen het spul toch uit elkaar lag in afwachting van de nieuwe stator.
Boor- en zaagwerk verliep vrij vlot toen ik eenmaal had bedacht hoe e.e.a. eruit zou moeten gaan zien. Pas aan foto's maken gedacht toen het tijd werd de gezaagde onderdeeltjes aan elkaar te bakken.



Kromtrekken is nogal een belangrijk punt bij het lassen van losse spulletjes, en heb daarom steeds geprobeerd e.e.a. goed vast te klemmen. Ook korte stukjes lassen en steeds de zaak laten afkoelen heeft geholpen tegen "wokkelvorming"..

De eigenlijke nieuwe motorbloksteunen (ter vervanging van de originele exemplaren met rubberen blokophanging) had ik eerder al gemaakt en gemonteerd. De verstevigings-verbinding hiertussen passend maken was een heel gedoe. T.b.v. (de)montage had ik weliswaar een geboute koppeling toegevoegd, maar een uitsparing om de oliethermostaat vrij te houden, moest nog bepaald en gezaagd worden.



Een 1,60mm dik vulplaatje is om net even genoeg ruimte bieden om eerst het rechterdeel weg te kunnen manoeuvreren, en daarna pas het linkerdeel.
Na vast-tacken van e.e.a. in situ, bleek dit plan idd te werken. Nadien aflassen van de afzonderlijke verbindingsstukken aan de afzonderlijke bloksteunen ging ondanks de nodige voorzorg- helaas toch gepaard met de nodige kromtrekkingen. Het bleek onmogelijk om de hitteontwikkling w.d.b. beperkt te houden. Banaanvormigheden heb ik echter gelukkig tot komkommerproporties weten terug te buigen op de raamwerkpers. Na een pasbeurt om de controleren dat e.e.a. idd voldoende recht was, kon het spul (en m'n linkerhand) voorzien worden van een paar laagjes Rustoleum 2115 en 2500.



Vers gemonteerd en bijna droog.
De hierna volgende proefrit stond eigenlijk in het teken van controle van de laadstroom, maar vanaf de eerste meters voelde de EFE meteen al anders aan qua stuurkarakter. De gehoopte "strakheid" is idd nu aanwezig, maar die bracht nu echter meteen de volgende zwakke schakels in de keten aan het licht. Hobbeltjes en richels etc die eerder door frameflex werden geabsorbeerd, zijn nu voor rekening van de voorvork die met die extra taak niet zo goed overweg lijkt te kunnen..  Gevalletje probleemverschuivin g dus. Een nieuwe/andere voorvork staat echter al een tijdje te wachten om ingebouwd te worden. 
Voor nu beter de zaak niet weer uit elkaar schroeven, en vooral gaan rijden. 
Een nieuwe voorband (al inpandig) moet eigenlijk nog wel even omgelegd worden binnenkort.

Bijzonder dat zo'n klein stukje onder de dwarsligger van het frame zoveel teweeg kan brengen 

Bijzonder dat zo'n klein stukje onder de dwarsligger van het frame zoveel teweeg kan brengen 

Yes, idd nogal een verbetering waarvan je je afvraagt waarom het niet vaker wordt toegepast.
De functie van de extra "dwarsligger" is trws niet om nog een koppeling tussen de verticale framebuizen aan te brengen, maar uitsltuitend om laterale flex van de motorblokesteunen tegen te gaan. Het hele idee is om het motorblok een dragend omderdeel van het frame te maken, en dan moeten de frameverbindingen daarmee stijf zijn anders werkt het niet. De vlakke platen van de voorste bloksteunen kunnen echter makkelijk vervormen (parallellogrameren). Door deze nu te koppelen met een stevige koker o.i.d. wordt die beweging behoorlijk verminderd.

Het is trws geen nieuw idee. Here's one I prepared (much) earlier:



Toen nog met zonder geboute onderbreking erin, wat (de)montage wel lastig maakte.

En yes, het blok zit standaard ook vast met (kortere, stijvere) steunen onder de krukas. Blijkbaar is die verbinding echter te gering of te ver weg van de geschoorde delen van de voorste framebuizen.

Kijk, weer wat geleerd.
Ook maar eens gaan proberen... 

Right.. Terwijl minder fijne dingen van het leven plaatsvinden, heb ik af-en-toe toch de tijd&aandacht gevonden om wat aan de EFE te klussen.
En hoewel allerlei onderhoudsbeurtwerk eigenlijk aandacht nodig heeft, is "maken" of "verbeteren" natuurlijk veel leuker.  En daarom aan de slag geweest om inmiddels overmatig geworden speling uit het schakelgebeuren te halen.



Hiertoe het uitgelubberde scharnierpunt vernieuwd o.a. door een bronzen lagerbusje toe te voegen hierin. Om het gat in het pedaal hiervoor uit te draaien moest ik echter wel eerst het pedaal doormidden zagen zodat dit in de klauwplaat van de draaibank paste.. Niet optimaal, maar naderhand was e.e.a.vrij rap weer samengelast.

Tegelijkertijd ook de slechte uitlijning van de schakelstang opgelost door toepassing van een offset "hevel" op de schakelas.



oorspronkelijk had ik hiervoor schakelspul van een Bandit GSF400 aangeschaft, maar zowel de lengte van de hevel daarvan als de offset bleken in de praktijk echter toch niet goed te passen. Door een stukje er tussenuit te zagen en weer vast te lassen in de juiste positie, kon de boel toch prima op maat gemaakt worden.

Weken later daarna toch onderhoudswerk opgepakt in de vorm van controle klepspeling. Bij het loshalen van het kleppendeksel echter vastgesteld dat de schroefdraad van twee M7 klepdekselbouten toch wel erg fragiel was geworden, en dat nu de juiste tijd zou zijn om dat eens definitief te repareren.



Begonnen met in stappen met steeds grotere boordiameter de oude schroefdraad uit te boren (om het gat zo centrisch mogelijk te houden. Hierbij openbaarde een eerdere noodreparatie AKA "quickfix" zich, die tamelijk lang dienst heeft gedaan. (Los schroefdraadbusje in foto is een opgerold stukje bierblik, dat zich vormt naar schroefdraad van een bout zodra je die indraaid.)
Waar helicoil of time-sert anders prima oplossingen zijn, is er daartoe wat weinig "vlees" in een EFE nokkenaskapje. In een eerder geval leek me een andere oplossing met alu-soldeer daarom beter geschikt, en die aanpak heb ik nu herhaald.

Destijds had ik daar weinig van gedocumenteerd, en daarom dus nu wat meer foto's gemaakt.

Right.. Gaten dus stapsgewijs uitboren tot 8mm (of was het 8,5mm?  )



Daarna de kapjes zodanig opwarmen met een brander dat het alusoldeer (Technoweld ofzo) smelt in aanraking hiermee. Met een hobbybrander (propaan/butaan-mix) duurt dit een eeuwigheid -dus veel geduld nodig- maar dit heeft als voordeel dat het risico om de nokkenaskapjes te smelten vrij gering is. (Een propaanbrander is veel heter, wat weliswaar tijdwinst oplevert, maar dus ook je gietalu onbedoeld vloeibaar kan maken).



Direct na het smelten van de alusoldeer, contactvlakken "bekrassen" met een RVS-draad, waardoor de oxidatielaag wordt doorbroken die goede aanhelchting anders verhindert.

Right.. Eenmaal afgekoeld heb je dus vers alu om een vers M7 tapgat in aan te brengen.



Bij de afwerking van e.e.a.is het belangrijk om geen materiaal van de bovenkant van het gietstuk af te halen, en dit op de oorspronkelijke hoogte te houden. De klepdekselbouten die hierin passen hebben nl.een exacte maat. Hoger of lager betekent een lekkende seal of grote kans op opnieuw doldraaien van de bout. 

Right.. Terwijl minder fijne dingen van het leven plaatsvinden, heb ik af-en-toe toch de tijd&aandacht gevonden om wat aan de EFE te klussen.

Sterkte hiermee.

Direct na het smelten van de alusoldeer, contactvlakken "bekrassen" met een RVS-draad, waardoor de oxidatielaag wordt doorbroken die goede aanhelchting anders verhindert.

Dat begrijp ik niet helemaal. Wat heeft het bekrassen van de bovenkant van het nieuw te boren tappen gat te maken met de hechting aan de zijkant? Je zal dat ongetrwijfeld hebben uitgezocht maar kan je dat iets verder toelichten? Goed bezig!!

Dat begrijp ik niet helemaal. Wat heeft het bekrassen van de bovenkant van het nieuw te boren tappen gat te maken met de hechting aan de zijkant?

Euh.. Nee, niet krassen aan de bovenkant, maar wel ìn het vers geboorde gat. Het is met alusoldeer w.d.b.als-het-ware alsof je een film moet doorprikken. Dus op een paar plekken krassen is dan vaak voldoende, al moet het materiaal an sich eerder al 100% schoon zijn.

Alusoldeer lijkt wellicht ook aantrekkelijk voor schroefdraadreparat ie van bougiegaten en uitlaatboutgaten, maar omdat de cyl.kop een enorme klomp alu is, is dat onmogelijk met een hobbybrandertje op de vereiste 360 grdn C. te brengen/houden. Dus alleen kleine (of dunne) werkstukken kun je alusolderen.

Alusoldeer-alu is trws een stuk harder dan gietalu, en daarmee an sich dus perfect voor schroefdraad.